Door Eric-Jan Swinkels
Toen het eind ’80, begin ’90 in Nederland economisch slecht ging en grote, gevestigde bedrijven zoals DAF Trucks en vliegtuigbouwer Fokker failliet gingen, samen met een lange rij aan toeleveranciers, verloren heel veel mensen hun baan en hun vertrouwen in een zekere toekomst. Velen hadden in de goede tijd financieringen afgesloten voor een auto, keuken of vakantie. Van de ene op de andere dag viel het inkomen goeddeels weg met vaak grote financiële achterstanden tot gevolg. In deze tijd was ik werkzaam als manager van een grotere incassoafdeling bij een financiële instelling. Bij de behandeling van de vele incassodossiers werd mij duidelijk dat veel mensen onnodig verder in de problemen raakten doordat ze geen idee hadden dat er passende hulp beschikbaar was of zich er voor schaamden om daarvan gebruik te maken.
Schrijnende gevallen die bij mij een gevoel opriepen van daar iets voor te willen doen.
Vrijwilligerswerk als administratiemaatje bij de Vrijwillige Hulpdienst Eindhoven (VHE) heeft mij geholpen om in te zien dat ook in de huidige tijd adequate hulp onontbeerlijk is. Het gaat misschien economisch goed in Nederland, de schuldenproblematiek blijkt nog steeds te groeien. De VHE verricht belangrijk werk bij het op de rit zetten van mensen die door tegenslag hun administratie niet meer op orde hebben. Aan de andere kant zie ik dat de VHE door diverse omstandigheden zoals gelimiteerd aandachtsgebied, aansprakelijkheidsrisico’s, beperkte bezetting en beperkte middelen niet in staat is om een compleet product te leveren op schuldhulp gebied. Als vrijwilliger zag ik daarnaast ook een grote hulpbehoefte onder ouderen en mensen met een beperking van wie de verzorgers er vaak niet in slaagden om binnen de familie een geschikte bewindvoerder te vinden.
En wat te denken van de senioren die nog prima functioneren maar de rompslomp en zorg van hun financiën er gewoonweg niet meer bij willen doen, vaak ook bang om fouten te maken?
In 2015 werd bij mijn toenmalige werkgever “mijn” afdeling opgeheven, waardoor mijn functie zou verdwijnen. Dat was natuurlijk even slikken maar ook hét uitgelezen moment om de weg in te slaan die al zo lang voor mij was uitgestippeld. Ik zou graag als zelfstandige gaan werken in een vakgebied waar mijn passie ligt. Mede door positieve reacties uit mijn omgeving besloot ik het pad op te gaan van de professionele beschermingsbewindvoering.
Als aanvulling op mijn HBO opleiding en om me voor te bereiden op mijn nieuwe rol heb ik een post-HBO opleiding Beschermingsbewindvoerder en Beheer gevolgd aan de Hogeschool Utrecht. Daarnaast heb ik leergangen Erfrecht en Executele en Vereffening gevolgd bij de NOVEX, de Nederlandse Organisatie voor Executeurs waardoor ik de nodige kennis bezit met betrekking tot de afhandeling van nalatenschappen binnen de juridische context met de koppeling naar de praktijk.
Op 6 mei 2018 starte ik mijn bewindvoerderskantoor.
